ماهیت معجزه آسای کاربرد اعداد در قرآن کریم،هر فرد لجوجی را متقاعد می‌کند،به ویژه اگر این نکته را در نظر بگیریم که قرآن ظرف 20 سال وحی شده است.از این رو،فعال‌ترین ذهن‌ها هم نمی‌توانست این توازن را در چنین دوران طولانی حفظ کند، بنابراین، باید از سوی خداوندی عالم و رحمان آمده باشد.
این توازن آسمانی تصادفی نیست.بنابراین،می‌توانیم بگوییم که این پدیده چیزی جز یکی از ایه‌های بزرگ خداوند نیست.عبدالرزاق نقال در سه جلد کتاب «کاربرد معجزه آسای اعداد در قرآن کریم» به این نشانه و معجزه الهی پرداخته است.او می‌گوید:برخی کلمات با وجود اینکه در سوره‌های مختلف قرآن کریم پراکنده‌اند،اما به تعداد مساوی به کار رفته‌اند.به عنوان نمونه،به چند مورد اشاره می‌شود:
1.تعداد کلمات این جهان و جهان دیگر 115؛بار یعنی به تعداد مساوی به کار رفته است اگر چه در بسیاری از موارد این دو در یک سوره ذکر نشده‌اند.
2.فرشته و شیطان 68 مورد به کار رفته، در حالی که مشتقات آنها نیز 20 مرتبه ذکر شده که مجموعاً 88 بار به کار رفته است.
3.زندگی انسان و مرگ و مشتقات آن هر یک 145 بار به کار رفته است.
4.دید و بینش هر یک 148 مرتبه یاد شده که مساوی با میزان کاربرد قلب است.
5اعمال خوب و بد با مشتقات آنها،هر یک به طور مساوی 167 بار به کار رفته است.
6.جهنم و مجازات هر یک 26 مرتبه به کار رفته است.
7.دانش و یادگیری با مشتقات آن،هر یک 811 بار به کار رفته است که تعداد آن برابر با کلمه ایمان و مشتقات آن است.
این حقیقت نشان می‌دهد که اسلام تا اندازه‌ای به دانش و یادگیری اهمیت می‌دهد که تعداد کلمات آن برابر با ایمان است.
8.شگفت آنکه رحمان 57 بار و رحیم 114 بار که معادل تعداد سوره‌های قرآن می باشد،تکرار شده است.
9.بسیار عجیب است که در قرآن کریم،الهام،اسلام و رستاخیز با مشتاقاتشان،هر یک 70 مرتبه به کار رفته است.
10.آتش و مشتقات آن و مشرک،هر یک 154بار تکرار شده است.
11.روزه و صبر به تعداد مساوی در قرآن استفاده شده است.
12.مغز و نور،هر یک 49 مرتبه به کار رفته است.
13.عشق و اطاعت با همه مشتقات آن،هر یک 83 مرتبه تکرار گردیده است.
14.سخاوت و پاداش،هر یک 20 بار به کار رفته است.
15بخشش و مشتقات آن 234 بار به کار رفته که دو برابر تعداد دفعاتی است که عذاب با مشتقات آن ذکر شده و این فضل و رحمت خداوند را نسبت به مخلوقاتش نشان می‌دهد.
16.کلمه ماه 12 بار و کلمه روز 365 بار ذکر شده است.
17.یکی از مهم‌ترین نشانه‌ها در قرآن کریم،کاربرد اعداد در سوره کهف است،هنگامی که خداوند می‌فرماید:آنها 309 سال در غار زندگی کردند.
دکتر افندی این ایه را چنین تفسیر می‌نماید:
این ایه به طور معجزه‌آسا 300 سال شمسی را به 309 سال قمری تبدیل می‌کند.در پرتو سنجش‌های دقیق ستاره شناسی اخیر معلوم شده است که:
1.طول متوسط ماه‌های قمری 550329/209 روز است.
2.سال شمسی برابر با 2422/365 روز است.پس تعداد روز در 300 سال شمسی:
66/109572=2422/365 × 300
و تعداد روزهای 309 سال قمری برابر است با:
66/109572=550329/29 × 309 × 12
توازن و هماهنگی عددی اتفاقی نیست،بلکه باید آن را خالقی بزرگ هماهنگ کرده باشد و یقیناً با معناست.
چه نیرو یا چه ذهن الکترونیکی‌ای می‌تواند چنین تعداد کلمات مشابهی را برای موضوع‌های متضاد قرار دهد و سپس این کلمات را در ایات مختلف قرآن کریم به بهترین روش پراکنده نماید.
توازن کامل و هماهنگی دقیق،مشخصه آفرینش خداوند متعال در جهان و در انسان است. قرآن این نظام کاملا ًصحیح را منعکس می کند.گویی خداوند می خواهد بگوید این کلام من و این آفرینش من است.
هیچ کس نمی‌تواند این پدیده معجزه آسا را رد کند؛زیرا با اعداد سر و کار دارد.عدد همیشه یک معنا دارد و آن حقیقت کامل است.عدد گواه آشکار آن است که قرآن کریم چیزی جز وحی خداوند بر پیامبر(ص) نیست.
